خط قرمز در کاسه صبر

امام صادق (ع) می‌فرمایند؛ سپاس خدا را که دشمنان ما را از احمق‌ها قرار داد. تصمیم دولت آمریکا در تروریست نامیدن سپاه، یکی از این نمونه‌هاست و از این بابت جای شکر و غنیمت شمردن دارد. ظاهر ماجرا تهدیدآمیز و خباثتی از سوی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌عنوان فرزند انقلابی آن است، اما باطن و نتیجه ماجرا، با آنچه آمریکایی‌ها خیال کرده بودند، متفاوت و مغایر است.

یکی از اهداف اصلی آن‌ها از این حرکت، ایجاد شکاف و اختلاف در کشور بود. عده‌ای به حمایت از سپاه برخیزند و عده‌ای راه دیگری در پیش گیرند و سپاه را به ماجراجویی متهم سازند و از این رهگذر یک دوقطبی کاذب و مخرب در کشور ایجاد شود، اما نتیجه برعکس شد و این خباثت دشمن نه‌تن‌ها باعث اختلاف در کشور نشد، بلکه موجی از همدلی و اتحاد را نیز به وجود آورد و انسجام ملی را تحکیم کرد. اقشار مختلف مردم با سلایق متفاوت و چهره‌های سیاسی با گرایش‌های متمایز، وارد میدان شده و حمایت خود از سپاه پاسداران را در برابر دولت آمریکا، اعلام کردند. نقطه اوج و نمادین این انسجام ملی در خانه ملت دیده شد که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، همگی با لباس سبز سپاه در جلسه حاضر شدند و صحنه‌ای زیبا از اتحاد و همدلی گرایش‌های مختلف سیاسی، در برابر دشمن را مقابل چشم جهانیان به نمایش گذاشتند.

این حرکت آمریکایی‌ها را می‌توان جدیدترین اشتباه محاسباتی آن‌ها دانست؛ حرکتی که باهدف افزایش فشار و ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران طراحی و انجام‌شده، اما تاکنون نتیجه عکس داده است و جز چند رژیم مزدور منطقه، در سطح جهان نیز کسی با آن همراهی نکرده است. این ماجرا مصداقی روشن و بارز از درستی پیش‌بینی ابتدای سال جدید مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) است که فرمودند؛ «بعضی از گویندگان یا نویسندگان یا صاحب‌نظران یا اظهارنظر کنندگان درباره سال ۹۸ اظهارنظر کرده‌اند که این سال، سال تهدید‌ها است. بنده مطلقاً این را قبول ندارم؛ من معتقدم سال ۱۳۹۸ به توفیق الهی سال فرصت‌ها است؛ سال امکانات و سال گشایش... دشمنان این ملّت علاوه بر آنچه در واقعیت انجام می‌دهند، جنگ روانی هم دارند، اظهارنظر هم دارند، رجزخوانی هم دارند. این رجزخوانی‌ها باید همان‌طور که هست، دانسته بشود.»

موضع‌گیری‌ها و پاسخ‌های داخلی کشورمان به خباثت جدید آمریکا مناسب و قابل‌تقدیر است، اما در این میان نکته‌ای ظریف نیز وجود دارد. دولت فعلی آمریکا ازنظر خباثت و خصومت با جمهوری اسلامی و دنیای اسلام، تفاوت خاصی با دولت‌های قبلی ندارد و ادامه‌دهنده راه اسلاف خود است. تنها تفاوت در این است که دولت‌های پیشین آمریکا تا حدی اهل حفظ ظاهر بودند و دولت ترامپ معتقد است آمریکا نیاز به حفظ ظاهر نیز ندارد و هیچ مانعی در برابر خود نمی‌بیند. انتقال سفارت آمریکا در سرزمین‌های اشغالی از تل‌آویو به بیت‌المقدس، به رسمیت شناختن اشغال جولان از سوی رژیم صهیونیستی، خروج یک‌جانبه و آشکار از توافق هسته‌ای ایران و 1+5 و بالاخره تروریستی نامیدن بخش نظامی از یک حکومت رسمی و قانونی به‌عنوان سازمان تروریستی، ازجمله این اقدامات گستاخانه و بی‌پرواست. بی هزینه بودن این اقدامات، نقشی اساسی در ادامه دادن این روند داشته است.

راه مقابله با این روند گستاخانه و استکباری پایان دادن به صبر است. این راه به معنای انجام اقدامات هیجانی و عجولانه و دور از تدبیر نیست. باید برای آمریکایی‌ها، خطوط قرمز واضح و قاطعی تعیین کرد و پیامد عبور از آن را نیز به‌طرف مقابل فهماند و در صورت عبور از این خطوط دست به اقدام عملی زد. با آن‌ها باید به زبان خودشان حرف زد و شیرفهمشان کرد که این کاسه صبر بدون خط قرمز، نیست.